Ik zit lekker op terras, drink een haver latte en eet een blueberry muffin in het zonnetje. Serotonine giert door mijn lichaam en ik denk aan al mijn geluksmomenten van de afgelopen weken. Vanochtend heb ik zelf weer een verbonden ademsessie gehad van 45 minuten en 20 minuten ontspanning. Als ik het in woorden zou moeten uitdrukken zou ik het omschrijven als me helder/ontspannen voelen. Rust in mijn hoofd, stilte en sereniteit. Ongelooflijk lekker.
Ik was er al een tijd klaar voor om weer te werken. Ongeveer drie maanden gesolliciteerd en ongeveer vier afspraken gehad met een loopbaan adviseur. Zij heeft mij geholpen om stil te staan bij mijn loopbaanwaardes en sollicitatietechnieken die ik kon gaan inzetten tijdens een gesprek. Toch merkte ik nog wat onzekerheden op bij het solliciteren. Wat zeg ik wanneer ze vragen waarom ik gestopt ben bij mijn vorige werkgever? De laatste keer dat ik hierover sprak barstte ik in tranen uit, zou dat nu nog steeds zo zijn? Waarom wil ik nu een andere richting op? Enz.. Over deze onderwerpen kon ik met mijn loopbaanadviseur sparren.
Alleen dan nog in de praktijk.
Mijn Linkedin had ik een nieuw jasje gegeven, aangegeven dat ik werkzoekende was zodat recruiters mij konden vinden. Ik ben een aantal keer benaderd door een recruiter en dit deed mij goed. Het gaf mij een ego boost die ik wel kon gebruiken.
Toen, mijn eerste gesprek met CREA. Hoewel ik deze organisatie hiervoor niet kende was ik erg enthousiast. Ik kwam binnen en zo'n kantoor had ik nog nooit gezien. Het was erg kleurrijk, overal planten. Ze hadden een hond op kantoor en aan de muren veel verschillende soorten posters/canvas #heerlijk. 'Hier pas ik goed tussen' dacht ik.
Toen ze mij hadden uitgenodigd verzochten ze mij een pitch van 3 minuten over mezelf voor te bereiden . Hier voelde ik enorm veel weerstand. 'Het moet niet gekker worden, je ziet toch pas hoe iemand echt is na een aantal werkdagen' dacht ik. Toch maar mijn best gedaan. Ik had mij goed voorbereid, maar in het begin van mijn pitch trilde mijn stem van de zenuwen en sprak ik erg snel. Toen ik dit opmerkte lukte het mij om dit aan te passen en toen kwam ik ook in een lekkere flow. Één van de medewerkers leek niet te geloven wat ik zei. Dit zag ik aan zijn gezichtsuitdrukking, dat voelde ik aan. Het werd niet ontvangen zoals ik dat graag zou willen. Hij maakte het mij niet makkelijk en ging een hoop vragen stellen waar al een conclusie in verborgen was. 'Jij houdt van meditatie en leeft in het hier en nu, maar hier zijn juist veel studenten bezig met hun toekomst'. Hier klapte ik van dicht en nu ik dit schrijf vind ik het jammer dat ik op dat moment niet in staat was mijn waarheid te spreken. Had ik maar gezegd dat bewustwording en in het hier en nu leven niet betekent dat je geen doelen kan nastreven, maar juist leert nu keuzes te maken die bevorderend zullen zijn voor de weg naar iemand zijn wensen en doelen, SUKKEL!
Twee dagen later kreeg ik te horen dat ze besloten hadden mijn sollicitatieprocedure niet voort te zetten. Mijn eerste afwijzing. Ik vond het jammer, was teleurgesteld en dit liet ik toe. Normaal kon ik hier erg verdrietig van worden en voelde het als een persoonlijke afwijzing. Maar nu was dit niet zo. Na twee dagen had ik het losgelaten en ging ik weer gemotiveerd door met solliciteren.
Er zit een verschuiving in mijn mentale en emotionele staat.
I LOVE IT <3
Reactie plaatsen
Reacties
Heerlijk Kes doe je goed zo te ontspannen. En vind het leuk om je blogs te lezen omdat ik mezelf herken in bepaalde situaties. Erg leerzaam!